علم در ضمن این یادداشت‌ها شخصیت خود را به خواننده نشان می‌دهد و از طرف دیگر آن را تقریبا منصفانه نقد می‌کند...دیدگاه طبقاتی علم در این یادداشت‌ها کاملا روشن است...امینی و مصدق، منصور و عبدالناصر و کمونیست‌ها و توده‌ای‌ها و حتی کندی‌ها از تیغ تیز دشنام‌های او در امان نیستند...علم ترجیح می‌دهد نخست‌وزیر باشد و اوضاع مملکت را کاملا اداره کند. او در بسیاری از مطالب خود از سیاست‌های فردی شاه گله‌مند بوده و برای آینده‌ای که شاهدش نبود نگران.